Sejmik Województwa Mazowieckiego ogłosił rok 2021 rokiem Wojciecha Bogumiła Jastrzębowskiego. Jest to znakomita okazja, by przyjrzeć się tej nieco już zapomnianej postaci. Jastrzębowski, urodzony w kwietniu 1799 r. w Gerwatach (obecnie Szczepkowo-Gierwaty w powiecie nidzickim), był człowiekiem licznych pasji i zainteresowań z szerokiego kręgu nauk przyrodniczych. Trwałe miejsce na kartach historii przyniosło mu zaangażowanie w prace Zakładu Praktyki Leśnej – pierwszej w Królestwie Polskim szkoły kształcącej leśników zlokalizowanej w Feliksowie niedaleko Broku.

W życiorysie Jastrzębowskiego – podobnie jak w wypadku wielu jego rówieśników – nie mogło zabraknąć epizodu związanego udziałem w powstaniu listopadowym. Młody naukowiec, pracujący na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, jako ochotnik wstąpił w szeregi Gwardii Narodowej Warszawskiej. Chociaż o jego służbie w okresie powstania wiemy stosunkowo niewiele, to jednak burzliwe wydarzenia lat 1830–1831 odcisnęły na nim wyraźne piętno. Pod wrażeniem lutowych walk w obronie Warszawy napisał on traktat: „Wolne chwile żołnierza polskiego, czyli myśli o wiecznym przymierzu między narodami ucywilizowanymi” zawierający „Konstytucję dla Europy” – streszczoną w 77 punktach wizję Europy, w której „wszystkie narody są sobie równemi”.

Więcej na temat samego dokumentu przeczytać można pod adresem https://senat.edu.pl/assets/Edukacja/EdukacjaEuropejska/Wystawa-Konstytucja-dla-Europy.pdf

Ilustracja: autor – Wojciech Kossak, Olszynka Grochowska, obraz, olej na płótnie, 1928 r., źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.