Przygotowania wystawy poświęconej 5 Pułkowi Ułanów Zasławskich inspiruje płk Anatol Jezierski, dowodzący pułkiem w latach 1925–1935.

Niedzielę Wielkanocną Kurpie spędzali najczęściej rodzinnie, w domu. Poniedziałek, natomiast był już pełen gwaru, śmiechu i zabawy. Tradycją tego dnia była tzw. „oblewka”. Wszyscy oblewali się wodą, a najintensywniej młodzież. W poniedziałek chłopcy polewali dziewczęta, za to we wtorek dziewczęta ganiały z wodą chłopców.

W Wielką Sobotę na Kurpiach, konieczne prace domowe wykonywało się rano, by później przygotować „święconkę”. W zdobionym gałązkami borówek koszyku, na białej serwetce umieszczało się przede wszystkim jajka, chleb, kiełbasę, sól, odrobinę drożdżowego placka, mięsa i sera.

W okresie Triduum Paschalnego Kurpie nie wykonywali już żadnych ciężkich i powodujących hałas prac. W Wielki Piątek, w kościołach budowano Groby Pańskie, przy których zaciągano warty. Wartę pełnili specjalni strażnicy, w których wcielali się najczęściej strażacy – ochotnicy. Wyposażeni byli w tekturowe lub drewniane miecze, dzidy, tekturowe hełmy, zbroje. Nazywano ich „turkami”.