29 kwietnia 1919 roku Rada Ministrów ustanowiła dzień 3 maja świętem narodowym. Po latach niewoli możliwość uroczystego obchodzenia rocznicy konstytucji z 1791 roku była dla Polaków z trzech jednoczących się po I wojnie światowej zaborów wyjątkowo ważna. Podczas niewoli ranga tego aktu ustawodawczego rosła, a kolejne rocznice mimo represji były świętowane. W II Rzeczpospolitej święta majowe były hucznie celebrowane. Miasta były dekorowane flagami i girlandami kwiatów. Odbywały się nabożeństwa wszystkich wyznań, a także defilady wojska i pochody ludności. Organizowano imprezy sportowe, wydarzenia kulturalne i charytatywne. W wielu miejscowościach na pamiątkę Konstytucji 3 Maja nazwano place i ulice. Stało się tak również w Ostrołęce. Główny rynek będący centralnym punktem miasta, centrum życia publicznego, miejscem, z którego odchodziły drogi na wszystkie strony świata, mianowano Placem 3 Maja. Tu znajdował się magistrat. Pierzeje placu zabudowane były kamienicami. Tutaj ulokowano najlepsze sklepy, tu m.in. odbywały się targi i jarmarki, na które zjeżdżali ludzie z całej okolicy i dalszych stron. Tutaj spotykano się, żeby poplotkować lub tylko pospacerować. Druga wojna światowa nie była łaskawa dla Placu 3 Maja w Ostrołęce. Budynki stojące przy południowej pierzei placu zostały wyburzone przez Niemców okupujących miasto. Częściowemu zniszczeniu uległy także kamienice usytuowane w innych pierzejach. Rynek został nazwany Herman Göring-Platz.

Obecnie znowu można uroczyście obchodzić Święto Konstytucji, jednak nigdy nie przywrócono miana 3 Maja głównemu placowi Ostrołęki. Gdy po wojnie władze centralne zakazały obchodzenia święta, nazwę usunięto z topografii Ostrołęki. W pierwszych latach reżimu komunistycznego plac nosił imię Józefa Stalina, później zaś jego patronem został gen. Józef Bem, którego miano nosi do dzisiaj.

1. Plac 3-go Maja, pocztówka, fot. Franciszek Waltz, wyd. Jadwigi Majewskiej w Ostrołęce, nr inw. MOO/HA/357. Widać zachodnią i południową pierzeję rynku. Pierwszy z prawej budynek ówczesnej Poczty Polskiej, obecnie Muzeum Kultury Kurpiowskiej, dwie kamienice widoczne obok i zabudowania na południowej pierzei zniszczono podczas działań wojennych. Na rogu wyjazd na most (dzisiaj gen. Antoniego Madalińskiego).
2. Powrót 5 Pułku Ułanów Zasławskich z manewrów letnich, wrzesień 1934 r. Pierwszy jedzie płk Anatol Jezierski, za nim mjr Gliński i rtm. Udymowski. W tle widać zabudowania zachodniej pierzei rynku. Fotografia ze zbiorów Izby Tradycji 5 Pułku Ułanów Zasławskich w Ostrołęce.