Prezentowany w gablocie nożyk służył do ręcznego wykrawania komunikantów. Narzędzie składa się z metalowej części pracującej oraz drewnianej rękojeści. Część pracująca uformowana jest w okrągłą, obręcz z jednej strony zaostrzoną. Obręcz ujęta jest z dwóch, przeciwległych stron metalową obejmą o przekroju półkolistym, która zwęża się ku górze i łączy w jedno. Na niej nasadzona jest toczona rękojeść o gruszkowatym kształcie, w węższej części dekorowana trzema półwałkami.
Zasady dotyczące przygotowania chleba Eucharystycznego określa Kodeks Prawa Kanonicznego oraz ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego. Dokładne wytyczne podaje instrukcja Redemptionis Sacramentum. W trosce o zachowanie właściwości chleba przeznaczonego do sprawowania Eucharystii, Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski wskazuje, że osoba odpowiedzialna za wypiek hostii powinna posiadać rekomendację od swojego proboszcza i złożyć przyrzeczenie wobec biskupa swojej diecezji lub jego przedstawiciela, że używać będzie do tego celu najczystszej mąki pszennej bez żadnych dodatków i konserwantów. Przyrzeczenie to powinno być odnawiane co pięć lat. Dopiero po spełnieniu powyższych wymogów otrzyma upoważnienie do przygotowywania chleba do sprawowania Eucharystii. Po jego przygotowaniu umieszcza na opakowaniu swój adres i datę wypieku.
Jednak zanim w wypieku pieczywa liturgicznego wyspecjalizowały się piekarnie, komunikanty i hostie przygotowywano ręcznie w zakonach. Tradycje te kontynuują m.in. benedyktynki z Łomży oraz klaryski stacjonujące w Kaliszu.
1910-1960, producent nieznany, drewno, metal, nr inw. MMW/E/47