Więźniowie obozów jenieckich mieli pewną swobodę w korespondencji z rodziną. Już w tydzień po przybyciu do obozu mogli ich zawiadomić o swojej niewoli. Obowiązywał jedynie zakaz opisywania życia w obozie. Jeńcy wojenni spędzali większość czasu na pracy na rzecz okupanta. W wolnych chwilach często zajmowali się przygotowywaniem upominków dla bliskich. Wyrzeźbione przez Konstantego Sakowskiego w kartonie motywy roślinne stanowią niezwykły przykład rękodzieła.

Obóz w Neubrandenburgu powstał we wrześniu 1939 r. pod nazwą Stalag II-A. Pierwszymi więźniami, osadzonymi już 12 września, byli polscy żołnierze z ofensywy wrześniowej. W późniejszych latach do obozu trafiali również żołnierze innych narodowości. W grudniu 1944 r. w Neubrandenburgu znajdowało się, poza innymi jeńcami, 738 Polaków. Obóz został wyzwolony 28 kwietnia 1945 r. przez Armię Czerwoną i przemianowany na Specjalny Obóz NKWD Numer 9.