Zabytki znajdujące się na wystawie są najcenniejszymi eksponatami z kolekcji Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Prezentują różnorodność stylów zdobniczych i typów biżuterii używanej we wczesnym średniowieczu.
Na wystawie znalazły się zarówno proste wyroby jubilerskie wykonane z brązu, jak i wyszukane przedmioty ze srebra i złota noszone jako symbole władzy i statusu społecznego. Niejednokrotnie są to unikalne wyroby o ogromnej wartości historycznej, ukazujące niezwykły kunszt wczesnośredniowiecznych rzemieślników. Na ekspozycji podziwiać można różne rodzaje pierścionków, bransolet i naszyjników, kolie paciorków, misternie zdobione zausznice oraz bardzo popularne w wiekach średnich kabłączki skroniowe, które kobiety mocowały do nakryć głowy. Odnaleźć można rozmaitego kształtu zawieszki od kolistych i półksiężycowatych po krzyżyki i enkolpiony (krzyże relikwiarzowe), dzwoneczki i miniaturowe toporki. Asortyment biżuterii uzupełniają ozdobne sprzączki do pasów oraz zapinki, które pełniły funkcję agraf i służyły do spinania okryć wierzchnich. Na ekspozycji osobne miejsce poświęcone jest doskonale zachowanym ozdobom, które wchodziły w skład skarbu odkrytego w miejscowości Borucin. Ozdoby pochodzą z archeologicznych odkryć dokonanych w ciągu ostatniego stulecia na cmentarzyskach, grodziskach i w skarbach. Zostały znalezione w Polsce, na Białorusi i Ukrainie.
Wystawa będzie prezentowana w terminie 20.09.2019-12.01.2020.
Scenariusz wystawy: Andrzej Piotrowski, Magdalena Ruszkowska
Współpraca: Adam Kuchta, Urszula Szewczuk
Kurator wystawy: Magdalena Ruszkowska
Kurator z ramienia MKK: Grażyna Talarek
Konsultacja merytoryczna: Hanna Kóčka-Krenz
Kurator techniczny: Roman Chojnowski
Tłumaczenie: Anna Kinecka
Aranżacja plastyczna: Roman Chojnowski, Jowita Kiepas
Fotografie: Roman Sofuł
Teksty: Joanna Cichońska, Andrzej Piotrowski, Magdalena Ruszkowska
