W chwili odzyskania przez Polskę niepodległości Ostrołęka była w ruinie. 75 procent zabudowy miejskiej zostało zburzone, a powiat ostrołęcki był w skali kraju najbardziej zniszczonym spośród innych powiatów II Rzeczpospolitej. Ludność powoli wracająca z bieżeństwa znajdywała spustoszone całe wsie. Brakowało wszystkiego, a przede wszystkim żywności i mieszkań. Jeszcze długo po I wojnie światowej zdarzało się, że ludzie zamieszkiwali w ziemiankach lub piwnicach zburzonych domów. Następowała powolna odbudowa w dobie kryzysu i inflacji.

Dziś obchodzimy Święto Narodowe Trzeciego Maja ustanowione dla uczczenia pierwszej w Europie i drugiej na świecie ustawy zasadniczej uchwalonej 3 maja 1791 r. Warto przy tej okazji wspomnieć o innej rocznicy. Dokładnie 190 lat temu – 3 maja 1831 r. – opublikowana została Konstytucja dla Europy, której autorem był Wojciech Bogumił Jastrzębowski.

29 kwietnia 1919 roku Rada Ministrów ustanowiła dzień 3 maja świętem narodowym. Po latach niewoli możliwość uroczystego obchodzenia rocznicy konstytucji z 1791 roku była dla Polaków z trzech jednoczących się po I wojnie światowej zaborów wyjątkowo ważna.

Jedną z najważniejszych oznak przynależności do konkretnej formacji wojskowej w okresie II Rzeczpospolitej były odznaki pułkowe. Zaczęto je stosować w oddziałach kawalerii polskiej tworzących się na terenie Rosji w latach 1917–1918. Miały one podkreślać przynależność państwową, odrębność oddziałów, a także być widomym znakiem tradycji.

Pułki kawalerii II Rzeczpospolitej wywodziły swoje pochodzenie od historycznych oddziałów z czasów Księstwa Warszawskiego i powstania listopadowego. Ułani stacjonujący w podostrołęckich Wojciechowicach w latach 1921–1939 kultywowali tradycje 5 Pułku Ułanów Zamoyskich.