Pułki kawalerii II Rzeczpospolitej wywodziły swoje pochodzenie od historycznych oddziałów z czasów Księstwa Warszawskiego i powstania listopadowego. Ułani stacjonujący w podostrołęckich Wojciechowicach w latach 1921–1939 kultywowali tradycje 5 Pułku Ułanów Zamoyskich.

„Czyż jest coś ciekawszego niż człowiek? Jego głowa? Twarz?”- pytała retorycznie Ludwika Nitschowa. Portret kobiety jej autorstwa prezentowany na jednej z wystaw stałych Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce zdaje się odpowiadać przecząco.

Sto lat temu dawne carskie koszary, w podostrołęckich wówczas Wojciechowicach, zyskały nowych gospodarzy. Do prowincjonalnego miasta, położonego zaledwie 44 km od granicy Prus Wschodnich, przybył 5 Pułk Ułanów Zasławskich. Ułani stacjonowali tam od 1921 do 1939 roku. Stamtąd wyruszyli, by wziąć udział w wojnie obronnej 1939 roku.

Przygotowania wystawy poświęconej 5 Pułkowi Ułanów Zasławskich inspiruje płk Anatol Jezierski, dowodzący pułkiem w latach 1925–1935.